Kahramanmaraş’ta eleştirmek, ateşe yürümekle eşdeğer. Bir kişiyi, bir kurumu veya bir uygulamayı eleştirdiğinizde; fikriniz tartışılmıyor, argümanınız değerlendirilmiyor. Bunun yerine üzerinize etiketler yapıştırılıyor: “Düşman.” “Çıkar peşinde.” “Kötü niyetli.” “Provokatör” “yıkıcı”, “fitneci” Sanki bu şehrin tanımı şöyle: Alkış serbest, gerçekler yasak.
***
Kahramanmaraş’ta kulüp başkanından belediye başkanına, sendika temsilcisinden kurum müdürlerine, STK temsilcisinden, Milletvekiline kadar geniş bir yelpaze var ve hepsinin ortak özelliği, en küçük eleştiriye bile tahammül edememeleri. Bırakın sert eleştiriyi; nazik bir uyarı bile duvar gibi karşılanıyor. Küçücük eleştiriye bile alerjileri var.
***
“Dost acı söyler” diye bir kültürden geliyoruz ama ne hikmetse, acı sözü duyan herkes düşman kesiliyor. Sanki bu şehirde herkes kusursuz, herkes mükemmel, herkes hatasız!
Bir tek eleştirenler kusurlu, bir tek soranlar suçlu.
***
Hataları söylenince utanmak yerine, saldırıya geçiyorlar. “Kim oluyorsun da bizi eleştiriyorsun?” Evet, tam cümle bu. Çünkü sanıyorlar ki makam dokunulmazlık. Sandıkları şey şu: Bu şehir bizim, siz susacaksınız.
***
Susturmak istiyorlar. Çünkü konuşunca maskeler düşüyor. Eleştiriye tahammül edemeyen, yöneticilik yapmasın arkadaş! Koltuk taşıyıp ağırlığını kaldıramayanla bu şehir bir adım ileri gidemez.
***
Bakın, gerçek şu: Bu şehir geri kalıyorsa sebebi halk değil, eleştiriye açık olmayan yöneticilerdir. Başarıyı alkışlayan çok; yanlışı söyleyeni linç eden daha çok. Sonra da “Neden büyümüyoruz?” diye soruyorlar. Sebebi sizsiniz!
***
Eleştiriyi tehdit sanmak; vizyonsuzluk, özgüvensizlik, hatta korkaklık göstergesidir. Bu şehirde eleştiriyi düşmanlık sananların çoğu, kendi hatalarıyla yüzleşme cesaretine sahip değil. Kendine güvenen adam dinler, öğrenir, güçlenir. Korkanlar susturur, küçülür, kaybeder.
***
O yüzden artık kusura bakılmasın: Kimseye şeker gibi cümleler kurmak zorunda değiliz.
Bu şehir, dokunulmazların masalını çok dinledi. “Eleştiren kötü” masalı burada bitiyor. Kahramanmaraş’ta eleştiri düşmanlığı bitmeden, gelişme hayaldir.
***
Ve herkes şunu aklına yazsın: Eleştiriyi düşmanlık görenler, bu şehrin en büyük yüküdür. Biz susmayacağız. Çünkü susan değil, söyleyen sahip çıkar. Bu şehri seviyoruz ve sevdiğimiz için rahatsız ediyoruz. Rahatsız olmaya devam edin. Gerçek değişim böyle başlar.
