Kahramanmaraş’ta ilginç başarı hikâyesi duyanları tebessüm ettiriyor. 2 ay önce Türkiye'nin en köklü İmam Hatip Liselerinden birisi olan Kahramanmaraş Anadolu İmam Hatip Lisesi’ne Müdür olarak atanan Muhammet Kılıçsallayan, hem 7 yıl eğitim aldığı okula müdür olarak dönmenin gururunu hem de öğretmenleriyle birlikte görev yapmanın sevincini yaşıyor. Kısıtlı sayıda insanın başına gelebilecek bu kaderin cilvesini gazetemize paylaşan Kılıçsallayan, öğrencilik döneminde müdürlüğü çok büyük bir makam olarak görmesinden dolayı böyle bir şeyi hayal bile etmediğini ifade etti. 28 yıl sonra ‘Evimiz, ocağımız’ dediği okulda eğitim aldığı öğretmenleriyle birlikte görev yapmanın büyük mutluluk verici olduğunu da kaydeden Kılıçsallayan, “Ben görev yaptığım öğretmenlerimin mutluluğunun bizden daha fazla olduğunu düşünüyorum. Benim açımdan onların tecrübeleri, onların varlığı bile bize bir destek” diye konuştu.
BU BÜYÜK BİR ONUR, BÜYÜK BİR ŞEREF
Kahramanmaraş Anadolu İmam Hatip Lisesi Fen ve Sosyal Bilimler Proje Okulu Müdürü Muhammet Kılıçsallayan, yaşadığının kitap dökülse yeri olabileceğini söyledi. Kılıçsallayan, müdürlüğe giden süreci şu şekilde anlattı: “35 yıl önce ben bu kapıdan girdim çocuktuk, büyüdük çıktık bu kapıdan. Ham bir meyveyken olgun bir meyve olarak bu kapıdan ayrıldık. Tabii okulumuzda ben ilkokula ilk başladığımda öğretmenim kayıt esnasında adımı sorduğunda adımı söyledim tabii de soyadımı bilmiyordum. Mahcup ezik bir halde geldik, babamız bizi İmam Hatip Lisesine yazdırdı, başladık. O zamanlarda müdür odasını görmek bir mucizeydi, aklımızın köşesinden geçmezdi böyle bir şey. 7 yıllık eğitim hayatımda 1 defa okul müdürünün odasına bir yarışmada gösterdiğim başarıdan dolayı girmiştim. Müdür odası nasıl bir yermiş diye böyle enteresan bir şekilde iyice baktım, arkadaşlarıma da anlatayım diye. O dönemlerde böyle bir şey bizim için hayal bile olamazdı, çok büyük bir makamdı bizim için. Rabbim mezun olduktan sonra geçen 28 yıldan sonra bize kendi ‘evimiz, ocağımız’ dediğimiz okulumuza hizmet nasip oldu. Bu da bizim büyük bir onur, büyük bir şeref.
HEDEFİM EMNİYET MÜDÜRÜ OLMAKTI
Bu geçen 28 yılda herkesin olduğu gibi bizim de hayallerimiz vardı. Öncelikle hedefimiz iyi bir üniversitede okumaktı, iyi bir meslek sahibi olup vatanımıza, milletimize hayırlı hizmetler yapmaktı. Emniyette görevimize başladık, hedef emniyet müdürü olmak oldu tabii. Kanun hükmünde kararname çıktı, dönemin hükümeti tarafından çıkartılan kararname neticesinde Baş komiserlikten yukarı terfi edilememe yönünde bir kararnameydi bu. Ondan sonra İçişleri Bakanlığından Milli Eğitim Bakanlığına kurumlar arası atamayla geçiş yaparak Milli Eğitim Bakanlığı kadrosuna atandım. Spor akademisini bitirdim, STK’larda falan birçok alanda çalışmalarımız oldu. Yurt dışı görevim oldu bu süreçte, farklı okullarda çalıştık, Bakanlığımız görevlendirdi yurt dışında da Katar’da 3 tane okulumuzun açılışına vesile olduk. Oradaki görevimizi tamamladıktan sonra da şehrimize döndük, memleketimize hizmet aşkıyla tecrübelerimizi de biriktirerek heybemizde o tecrübeleri kendi okulumuz evimiz ocağımız dediğimiz bu okula bu yapıya aktarmanın da mutluluğunu yaşıyorum. Nasip 28 yıl sonra evimize, ocağımıza 35 yıl önce girdiğimiz kapıya tekrar okul müdürü olarak döndük.
BUNUNLA İLGİLİ KİTAP YAZSAK YERİDİR
7 yıl az değil, bizim dönemimizde ortaokulu 3 yıl meslek liseleri ve imam hatip liseleri 4 yıldı. Toplam ortaöğretimle beraber 7 yıl okudum. Bu kapıdan çocuk olarak girdik yetişkin olarak çıktık. Bununla ilgili kitap yazsak yeridir. Tabii öğretmenlerimiz görevinde devam ediyor, bizim öğrencilerimiz de şu anda öğretmen oldu. Biz de onlarla çalışma fırsatı bulduk. Bu güzel bir şey. Bizim de okulumuzda öğretmenlerimiz var, idari kadroda da var, diğer öğretmen kadrosunda da var. Bu güzel tebessüm ettiren bir şey. Onlar açısından daha mutluluk verici, çünkü ben kendi tarafımdan baktığım zaman öğrencimle beraber aynı okulda çalışmak büyük bir mutluluk, niye? Emek verdik, o emeğin karşılığında öğrencimiz geri tekrar döndü dolaştı yanımıza meslektaş olarak geldi. Bu büyük mutluluk verici.
İMAM HATİP RUHU BUGÜN BİZİ BURALARA GETİRDİ ASLINDA
Bir öğretmen için bu çok büyük bir mutluluk, yani ben görev yaptığım öğretmenlerimin mutluluğunun bizden daha fazla olduğunu düşünüyorum. Benim açımdan onların tecrübeleri, onların varlığı bile bize bir destek. O bizi de mutlu ediyor tabii ki. Hocalarımızla çok güzel anılarımız var, o gün bu İmam Hatip lisesinde aldığımız, o bıçağa verilen çifte su gibi bir şey. ‘Göl yerinde su eksik olmaz der’ atalar, o gün aldığımız tedrisat, terbiye, eğitim, İmam Hatip ruhu bugün bizi buralara getirdi aslında.
OKUL DÜZ BİR İMAM HATİP LİSESİ DEĞİL
Bu geçen 7 yıllık süreçte aldığımız bizim o İmam Hatip tecrübesi gerçekten bize, dik duruşu düzgün yürümeyi ve bakış açımızın çok geniş olmasını öğretti. Aslında o imam hatip ruhu, imam hatip terbiyesi bugün o dönemde mezun olan öğrencileri Türkiye’nin yönetim kademesindeki yerlere getirdi. Bu büyük bir mutluluk. Okul düz bir İmam Hatip Lisesi değil. Bunun altını açtığımız zaman gerçekten de o ruhu anlatmak sayfalar, saatler yetmez. Bugün bizim buraya gelmemizde o ruhun büyük etkisi var.”
Haber: Abdulsamet İspir
