Kahramanmaraş’ın kendine has kelimeleri arasında yer alan “bibi”, özellikle mahalle sohbetlerinde, aile içi konuşmalarda ve yaşlı kuşakların dilinde sıklıkla duyuluyor. Türkçede “hala” anlamına gelen bu kelime, sadece bir akrabalık bağına işaret etmekle kalmıyor, aynı zamanda bölgenin dilsel kimliğini de yaşatıyor.
Kahramanmaraşlıların günlük hayatında "bibiye gittim", "bibim aradı", "bibim çok severdi" gibi ifadelerle kullanılan bu sözcük, genç kuşaklar arasında da hâlâ yaygınlığını koruyor. Kelimenin kökeni tam olarak bilinmese de, yüzyıllar boyunca Anadolu’nun farklı bölgelerinde şekillenen ağızların bir yansıması aynı zamanda birer kültürel hafıza olduğu düşünülüyor.