Türkiye’nin iklim çeşitliliği açısından en dikkat çekici illerinden biri olan Kahramanmaraş, bulunduğu coğrafi konum sayesinde adeta üç farklı bölgenin iklimini aynı potada buluşturuyor. Akdeniz’in ılıman havası, Doğu Anadolu’nun sert karasallığı ve Güneydoğu’nun sıcak yazları bu şehirde bir arada yaşanıyor.
AFŞİN VE ELBİSTAN İLÇELERİNDE YAZ VE KIŞ ARASINDAKİ SICAKLIK FARKI OLDUKÇA YÜKSEK
İl merkezinin de içinde yer aldığı Kahramanmaraş Ovası ve çevresi Bozulmuş Akdeniz iklimi etkisi altında bulunurken, kuzeye doğru çıkıldıkça yükseltinin artmasıyla karasal iklim özellikleri belirginleşiyor. Göksun, Afşin ve Elbistan ilçelerinde yaz ve kış arasındaki sıcaklık farkı oldukça yüksek; bu bölgelerde ilkbahar yağışları da daha fazla görülüyor.
ÖZELLİKLE KUZEY İLÇELERİNDE KIŞLAR SOĞUK VE KAR YAĞIŞLI, YAZLAR İSE SERİN GEÇİYOR
Öte yandan, doğudaki Pazarcık ilçesinde Güneydoğu Anadolu iklimi etkileri hissediliyor. Güneyden kuzeye doğru gidildikçe yıllık ortalama sıcaklıklar düşüyor, karasallık artıyor. Özellikle kuzey ilçelerinde kışlar soğuk ve kar yağışlı, yazlar ise serin geçiyor.
EN FAZLA YAĞIŞ KIŞ MEVSİMİNDE, EN AZ YAĞIŞ İSE YAZ AYLARINDA GÖRÜLÜYOR
Yağış rejimine bakıldığında, Kahramanmaraş’ta en fazla yağış kış mevsiminde, en az yağış ise yaz aylarında düşüyor. Andırın ilçesi yıllık ortalama 1268,7 milimetre yağışla ilin en fazla yağış alan bölgesi olurken, Elbistan 390,5 milimetre ile en az yağış alan yer olarak öne çıkıyor. Thorntwaite iklim sınıflandırmasına göre Kahramanmaraş merkez yarı nemli, yaz mevsiminde su noksanı olan, denizel şartlara yakın bir iklim tipine sahip. Kuzeydeki Elbistan ve Afşin ilçeleri kurak ve az nemli iklim özellikleri taşırken, Andırın daha nemli yapısıyla Akdeniz etkisini güçlü şekilde yansıtıyor.
Kahramanmaraş’ın coğrafi konumu, yükselti farkları ve dağlık yapısı, bu çeşitliliğin en önemli nedenleri arasında yer alıyor. Bu durum, ilin hem tarımsal üretiminde hem de doğal yaşamında zengin bir çeşitlilik oluşturuyor.
