Kahramanmaraş’ın kendine özgü sözlü kültürü, yalnızca kelimelerle değil, hayatın içinden gelen anlamlarla da şekilleniyor. Yöre halkının yaşam deneyimlerinden süzülerek gelen ifadeler, hem günlük konuşmalarda yer bulur hem de karakter tanımlamalarında güçlü birer ifade aracı olarak kullanılıyor. Bu ifadelerden biri olan “Acı tiyeg” ifadesi, zorluklara karşı dayanıklı, kolay kolay yıkılmayan, yılmayan ve hayatta kalmayı başaran insanlar için kullanılıyor. Bu ifade, Maraş ağzında hem bir tanım hem de bir takdir ifadesi olarak yaşamaya devam ediyor. Kahramanmaraş’ta “acı tiyeg” sözü, daha çok hayatın zorlayıcı yönlerine rağmen ayakta kalabilen, haylaz ama mücadeleci kişilikler için söyleniyor. Gündelik konuşmalarda, olumsuz şartlardan kolay sıyrılan, yıkılmayan, dışarıda büyüyen sert mizaçlı kişiler için “O tam bir acı tiyeg” deniyor. Bu yönüyle deyim, kişinin dirençli ve pratik yapısını vurgularken, aynı zamanda toplum içinde ayakta kalma becerisini de övüyor. Bu deyimle birlikte halk arasında kullanılan bir atasözü de var: “Acı tiye, mehrican çalmaz.” Yani: “Acı tiyeg olanı, bahar kandırmaz.” Bu söz, dış etkilerle kolayca yön değiştirmeyen, mevsimlik duygulara kapılmayan, sağlam karakterli insanları tanımlamak için kullanılıyor. Özellikle geçim derdi, hayat mücadelesi gibi konularda ayakta kalabilen kişiler için Maraşlılar, kısa ama anlamlı bir şekilde “Acı tiyeg’tir o” diyerek durumu özetliyor.
