Kahramanmaraş şivesi, şehrin kültürel kimliğini ve toplumsal hafızasını yansıtan pek çok özgün ifadeyi barındırıyor. Bu ifadeler arasında öne çıkan “mızmırıg”, halk arasında genellikle bir kişiyi uyarma veya hafifçe eleştirme amacıyla kullanılıyor. Kelime, özellikle birinin isteksiz, tembel ya da dikkatsiz tavırlarını ifade etmek için tercih ediliyor. Örneğin günlük bir sohbet sırasında bir kişi, arkadaşının tembellik eden davranışını anlatırken şöyle diyebilir: “Vallahi Ahmet de bugün çok mızmırıg takıldı, işini yapmak yerine oturdu durdu.” “Mızmırıg” gibi kelimeler, sadece konuşma dilinde yer almakla kalmayıp, Kahramanmaraş’ın samimi ve sıcak sosyal yapısını da gözler önüne seriyor. Bu tür ifadeler, şehir halkının birbirleriyle olan ilişkilerinde doğallığı ve içtenliği öne çıkarıyor. Kahramanmaraş şivesi, kültürel bir miras olarak nesiller boyunca aktarılıyor. “Mızmırıg” gibi özgün kelimeler, gündelik yaşamın renkli dilini oluştururken, şehir halkının kendine has iletişim tarzını da korumasına yardımcı oluyor.

Muhabir: MELİKE ALGAN