Andırın-Geben yolu üzerindeki stratejik bir noktada yer alan Kaleboynu Kalesi, yaklaşık 150 metre yüksekliğindeki sarp kayalık bir tepeye kuruldu. Yapı, hem Andırın vadisine hem de Azgıt ve Geben (Meryemçil) kaleleri arasındaki geçiş güzergâhına hâkim bir konumda bulunuyor. Karakol niteliğinde inşa edilen kale, yüzyıllar boyunca önemli bir geçit bölgesini kontrol altında tuttu. Kale, Roma döneminde temelleri atılan bir savunma yapısı olarak ortaya çıktıktan sonra, Bizans döneminde asıl formunu kazandı. Osmanlı döneminde ise mevcut hâline ulaştı. Mimari detaylarında bölgeden çıkarılan moloz taşlar ve kireç harcı kullanıldı. Yaklaşık 21x23 metre ölçülerindeki yapı, arazinin yapısına uygun şekilde çarpık bir plana sahip.
HEM ASKERİ YAŞAM HEM DE GÖZETLEME KULESİ
Günümüzde kuzey ve doğu sur duvarları tamamen yıkık durumda. Ancak batı cephesindeki sur duvarı, yarım daire planlı iki burç ile birlikte kısmen ayakta. Duvar üstündeki mazgallı korkuluklar da günümüze ulaşan kalıntılar arasında yer alıyor. Kalenin iç bölümünde yer alan geniş dikdörtgen planlı mekân, barınma ve depo işleviyle kullanıldı.
Bu yapının doğusuna yerleştirilen su sarnıcı, hem askerî yaşamın ihtiyaçlarını karşıladı hem de gözetleme kulesi olarak düzenlendi. Beşik tonozla örtülü yapıya kuzeydoğu köşesinden giriş sağlandı. Aydınlatma ise güney duvarındaki mazgal pencerelerle gerçekleşti. Su ihtiyacı doğu tarafından akan küçük bir dereden karşılandı. Zamanla büyük ölçüde tahrip olan Kaleboynu Kalesi, bölgenin tarihî ve kültürel mirası olarak dikkat çekiyor.
