Sanayide ve teknolojide makineleşmeyle birlikte eskiden popülaritesi yüksek olan mesleklerden birçoğu günümüzde yok olmaya yüz tutuyor. Bilgisayar ağırlıklı mesleklerde yaşanan artış özellikle el becerisi gerektiren mesleklerin gerilemesine neden oluyor. Bu mesleklerden bir tanesi de semercilik. Eski dönemlerde ticaretten, köy işlerine kadar birçok alanda kullanılan hayvanların yük taşıması için üretilen semerler günümüzde artık kullanılmıyor. Ancak dönem dizilerinde dekor amaçlı kullanılmaya devam ediyor. Konuyla ilgili gazetemize açıklamalarda bulunan Tarihi Kapalı Çarşı esnaflarından Semer Ustası Ali Özen, semerlere olan talebin az olması sebebiyle mesleği bırakmak üzere olduklarını belirterek, “Yaptığımızı satamadığımız için küçülmeye gidiyoruz. Kahramanmaraş’ta son üç ustalardan biriyim. Benden sonrada bu mesleği devam ettirecek biri yok. Yani bu işe ihtiyaç kalmadı” diye konuştu. BUGÜN BİR SEMER YAPTIĞIMDA ONU HEMEN SATAMIYORUM Semerlere olan rağbetin azaldığını aktaran Ali Özen, “Semercilik mesleğini aşağı yukarı 55 yıldır yapıyorum. Şuan 67 yaşındayım. 12 yaşında başladım bu mesleğe, hala devam ediyorum. Bize aileden gelen bir meslek. 3 kuşaktır bu mesleği yapıyoruz. Daha öncesinde, mesela yurtdışında kervanlarla gidip gelinirmiş. O zaman ticaret hayvanlarla yapılıyordu. Bu da bizim işlerimizi etkiliyordu. Suriye’ye, İran’a veya Irak’a gidecek insanlar hayvanlarla gelirmiş burada yerine emanet semer verilirmiş, döndüğünde sipariş verdiği semeri alırmış. Bundan 5 sene öncesine kadar en az 10-15 gün beklemesi lazım ki bir semer yaptırsın. Bugün bir semer yaptığımda onu hemen satamıyorum. Pazarı kalmadı artık. Hayvan gücüne ihtiyaç kalmadı. Bugün yol gitmeyen yer yok. Her iş makinalarla yapılabiliyor. Yani biz teknolojiye yenik düştük. Çırak konusuna değinecek olursak, ürettiğimizi satamadığımız için çırak yetiştiremiyoruz. Vatandaş geliyor, diyor ki işte: ‘ Bir semer bin 500 – 2 bin lira, güzel para, günde bundan 1-2 tane yapsam, şöyle olur.’ Biz bir semeri en az 2 günde yaparız. Bir hesap çıkardığımız zaman bizim sattığımız semerlerin fiyatı bizim yevmiyemizi kurtarmıyor. Şimdilerde semere bir rağbet yok. YAPTIĞIMIZI SATAMADIĞIMIZ İÇİN KÜÇÜLMEYE GİDİYORUZ Şu an Bakırcılar Çarşısı’nda yan taraftaki komşumuzla beraber semer üretiyoruz. Ama bizde bu mesleği bırakmak üzereyiz. Biz karşı dükkânı depo olarak kullanıyorduk. Bu sene dükkân kiraları arttı. Ben 3-5 gün sonra boşaltacağım orayı. Yaptığımızı satamadığımız için küçülmeye gidiyoruz. Kahramanmaraş’ta son üç ustalardan biriyim. Benden sonrada bu mesleği devam ettirecek biri yok. Yani bu işe ihtiyaç kalmadı. Şimdi bizim yaptığımız semerleri bazı kırsal kesimden gelen hayvancılıkla uğraşan kişiler alıyordu. Onlar bile almıyor artık. Şimdi bize geliyorlar ne yapabiliriz diye soruyorlar. Ama bunu kullanabileceğimiz bir alan kalmadı. Minyatür süs eşyası olarak yapıyoruz. Minyatür semere ben bir gün boyunca uğraşıyorum. Nereden baksan bugün bir işçinin günlük yevmiyesi 200-250 lira oluyor. Ben minyatür semere 100 lira diyorum, kimse almıyor. Bazı aksesuar olarak almak isteyen çok düşük fiyat veriyor. Biz semerleri yıllar önce nasıl üretiliyorsa o şekilde üretiyoruz. Hiçbir kimyasal madde kullanmıyoruz. Film şirketleri yeni yapılan semerlere rağbet göstermiyor. Eski, kullanılmış olanlardan istiyorlar. Ben geçen 10 tanesini bir film şirketine verdim. 250 lira gibi bir fiyata sattım. Onlar bile ucuza almaya çalışıyorlar. Esnafı destekleyelim diyen yok” ifadelerini kullandı. Haber: Emrah Özdemir