Kent, Osmanlı döneminde farklı dönemlerde çeşitli eyalet ve vilayet yapıları içinde yer aldı. 1853-1856 yılları arasında Adana Eyaleti’ne bağlı olan Maraş, 1865 yılı itibarıyla Halep Vilayeti’ne bağlandı. Bu bağlılık, 1914 yılına kadar sürdü ve bu tarihten sonra Maraş, bağımsız bir sancak haline geldi. Yeni oluşturulan bu sancak yapısına Pazarcık, Elbistan, Zeytun (bugünkü Süleymanlı) ve Andırın kazaları bağlandı. Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş süreciyle birlikte 1923 yılında Kahramanmaraş, il statüsüne kavuşturularak, bu yeni idari yapılanmaya Andırın, Elbistan, Göksun ve Pazarcık ilçeleri dâhil edildi. İlerleyen yıllarda bölgenin nüfus artışı ve yönetimsel ihtiyaçları doğrultusunda yeni ilçe düzenlemeleri de yapıldı.
İLÇE HARİTASI ZAMANLA GENİŞLEDİ
Zaman içerisinde yaşanan idari düzenlemelerle Kahramanmaraş’ın ilçe yapısı da genişledi. 1940 yılında Elbistan’a bağlı bir nahiye olan Afşin, ilçe statüsü kazandı, 1960 yılında ise Türkoğlu (eski adıyla Eloğlu) ilçe yapıldı. 1987’de Çağlayancerit, 1990’da Nurhak ve 1991 yılında da Ekinözü ilçe olarak Kahramanmaraş’ın yönetim yapısına dâhil edildi. Bu idari gelişmeler, Kahramanmaraş’ın zamanla yalnızca coğrafi değil, idari açıdan da büyüyerek Doğu Akdeniz bölgesinin önemli merkezlerinden biri hâline geldiğini ortaya koyuyor.
