Kahramanmaraş'ta, geçmişte sıklıkla kullanılan geleneksel bir giysi olan aba, dokuma tezgahlarında üretilir ve genellikle nakış işlemeli, gömlek üzeri giyilen, yakasız ve kısa kollu bir yapıya sahipti. Bu giysi, kışın sıcak tutması, yazın serin ve yağmuru geçirmemesi gibi özellikleriyle tercih edilenler arasında yer alıyordu. Farklı çeşitleri bulunan aba arasında kırmızı aba, boz aba, ibrişimli kırmızı aba, güreş abası ve Bertiz abası gibi türler bulunur. Geçmişte zenginlik ve statü sembolü olarak kabul edilen ibrişimli kırmızı aba, daha varlıklı kesimler tarafından tercih edilirken, fakir ve orta gelirli kesimler daha basit abaları kullanırdı.
NAKIŞ MOTİFLERİ STATÜYÜ BELİRLİYORDU
Aba üzerindeki nakış motiflerine "sandık" adı verilir ve giyen kişinin statüsünü belirtir. Örneğin, abada bulunan sandık sayısı arttıkça abanın değeri de artardı. Dokuma malzemesi olarak kuzu yünü kullanılır ve dokumada el tezgahı olan gömme tezgahlar kullanılır. Zikzak yapılan siyah tura iplikle dikilen aba, önünde düğme ve ilik bulunmaz, koltuk altı dikilmez ve cepsiz olarak yapılır.
Ayrıca, bazı abalarda omuz başlarına veya sırtın ortasına mavi göz boncukları yerleştirilir ve etrafı iğde ile süslenir. Aba motifleri, sadece giysi olarak değil, sehpa örtüsü, masa örtüsü, kırlent gibi ev eşyalarını süslemede de kullanılır.
