Kahramanmaraş’ta birçok vatandaş daha çok para kazanmak için şehir dışına giderek ağır işler yapmak zorunda kalıyor.Günümüzde yaşam kalitesini yükseltmek, bir ev ya da araba sahibi olmak isteyen vatandaşlar ihtiyaçlarını gidermek için şehir dışına farklı işlerde çalışıp kısa zamanda kendi memleketlerinde kazandıklarının daha fazlasını kazanmak için gidiyorlar. Bu işler arasında daha çok inşaat gibi ağır işler yer alıyor. Kahramanmaraş koşullarında fabrikalarda asgari ücretle çalışan vatandaşlar asgari ücretin çok daha üstünde ücretlere şehir dışındaki işlere gidiyorlar. Ailelerinden ve evlerinde uzak kalan bu insanlar daha iyi bir yaşama sahip olmak geleceğe dair bazı birikimleri elde etmek bu işi yapmak zorunda olduklarını düşünüyorlar. Konuyla ilgili gazetemize açıklamalarda bulunan gurbetçi işçi Burhan Ardıç, şehir dışında çalışmanın maddi ve manevi zorluklarını Manşet Gazetesi haber ekibine anlattı. 3 YIL FABRİKADA ÇALIŞTIM Başka şehirde çalışmanın en zor yönünün eşinden ve çocuğundan uzak yaşamak olduğun söyleyen Ardıç, en çok özlem duygusu bizi etkiliyor dedi. Ardıç, “ Ben Kahramanmaraş’ta doğdum. Uzun yıllar köyde yaşadım. Küçüklüğümden beri farklı şehirlere gidip çalışmak zorunda kaldım. O zamanlar bekar olduğum için farklı yerler görmek oralarda yaşamak bana çok güzel geliyordu. Fakat sonra evlendim. Ailemle birlikte Kahramanmaraş merkezde yaşamaya başladım. Tabi Kahramanmaraş koşullarında benim için en iyi yer fabrikada çalışmaktı ve bende herkes gibi öyle yaptım. 3 yıl boyunca fabrikada çalıştım” dedi. ASGARİ ÜCRET YETMEDİ Asgari ücretle geçinmenin zor olduğunu dile getiren Ardıç, zamanla bu ücretin kendisine yetmediğini söyledi. Ardıç, “Ben ailemin hiçbir maddi manevi yardımı olmadan evlendim. Kendi hayatımı kendim yaşadım. Örneğin evimin tüm eşyalarını ben kendim aldım. Tabi o zaman yine fabriakada çalışıyordum ve tüm bu alış verişlerin hepsini borç yaparak aldım. Bir şekilda hayata tutunmak gerekiyordu. Bende bu mücadeleye girdim. İyi kötü evimi toparladım. Kendi halimde mutluydum. Zamanla çocuğum oldu. Tabi doğal olarak asgari ücret yetmemeye başladı. Giderlerimiz ister istemez arttı” ifadelerini kullandı. BORÇLARIM ÇOĞALDI Çocuğun olmasıyla birlikte masraflarının arttığını vurgulayan Ardıç, borçlarının da çoğaldığını söyedi. Ardıç, “ Çocuğumda olunca ister istemez masraflarımız arttı ve doğal olarak borçlarım da çoğaldı. Bunun üzerine daha çok para kazanabileceğim bir iş aramaya başladım. Kahramanmaraş’ta böyle bir iş bulamadım. Ailemin yani anne ve babamın bana herhangi bir desteği olmadı. Bu zamana kadar hep ben onlara baktım fakat onlar bana bir düğün bile yapmadılar. Her şey ben kendim yapmak zorunda kaldım. Hal böyle olunca iyi bir iş yapmak için de destek bulamadım. Dışrada daha iyi para veren yerlerde iş bakmaya başladım. Sonunda Ankara’da iyi bir inşaat şirketinde iş buldum” diye konuştu. GURBETTE KALMAK ÇOK ZOR Gurbette kalmanın zorluklarına da değinen Ardıç, sözlerine şu şekilde devam etti: “ Hergangi bir iş olanağım olmayınca bende buraya geldim. Karımı ve çocuklarımı kayın validemgile bıraktım. Çocuğum daha 5 aylık ve ben onu çok özlüyorum. Tabi her gün telefonda konuşuyoruz ama yanında olmak gibi olmuyor. Buraya gelmemdeki temel sebep borçlarımı ödeyip biraz da para biriktirip aileme iyi bir gelecek sağlamak. Burada olmak çok zor. Çalışma şartları çok ağır. Maaşı iyi ama iş de çok zor. Yeni bir şehre alışmak iklimine suyuna alışmak çok zor. Burada yanımda amcamın oğlu ver iki kişiyiz tek tesellim de o diyebilirim. Burada birbirimize yoldaş oluyoruz. Amacım borçlarımı ödeyecek kadar para kazanıp buradan bir an önce gitmek” Haber: Y. Onur Türkön