Kahramanmaraş’ta 1948 yılında yolcu ve yük treni olarak kullanıma giren tren istasyonu 1998 yılında kapanarak sadece yük tren istasyonu olarak kullanıma başladı. Tren istasyonu faaliyete geçtiği zamanlarda piknik alanlarının kısıtlı olması nedeniyle vatandaşlar rahatlıkla piknik yapabilecekleri alan olarak istasyonu kullanılıyordu. İnsanların rahatça dolaşıp mesire alanı olarak kullandığı istasyon şimdi ise kaderine terk edilmiş durumda. Yetkililerin bu durumla ilgilenmemesini fırsat bilen bazı insanlar, burayı kendilerine mesken ediniyor. İstasyona gitmeye korkan vatandaşlar her tarafta alkol şişeleri ve madde kullanan gençlerin bulunmasından dolayı duyduğu rahatsızlığı dile getiriyor. Biz de Manşet Gazetesi olarak tren garının tarihini araştırarak, eskiye dayalı bilgileri araştırdık. Konu hakkında edindiğimiz bilgilere göre, önceden piknik alanı olarak kullanılan istasyonda, 40'a yakın taş evin bulunduğunu ve birçok kişinin bu evlerde yaşadığı bilgisine ulaştık. İSTASYON TARİHİ Tren istasyonunun 1948 yılında hizmete girdiği bilgisini edindiğimiz kaynakların açıklamasına göre; “O gün ki Kahramanmaraş’ın güney bölümünde, şehrin alt kısmında, şehirden de epeyce uzak bir yerde. Orada 30-40 arasında lojman ve sosyal tesisler bulunmaktadır. Ayrıca geç yapılan bir istasyon olduğu için Türkiye’de demiryolları ağı 1905 yılında Mekke, Medine’ye yapılırken Şam’a kadar, oradan İstanbul ve Medine arası Almanlar tarafından yapılıyor. Onun için Almanlar çocuklarını, ailelerini getiriyor. Yaz günleri sıcaktan ve sivrisinekten korumak için yaylalara bırakıyor. Nurdağı’nın üzerinde bir Alman pınarı var. Alman pınarını da o zamandan yapmışlar. Alman pınarı kendi ailelerinin kaldığı yerlerdir. Ama Kahramanmaraş’ın tren hattı Fevzi Paşadan geçerdi. Fevzi Paşa Gaziantep Hatay arası sınırları içerisindedir. Kahramanmaraş önceden Ulaşım ihtiyaçlarını Fevzi Paşa İstasyonu’ndan sağlıyordu. Ama sonraki yıllarda Türkoğlu’na geliyor. Türkoğlu’ndan köprü ağzına geliyor. Köprü ağzı Türkoğlu ve Narlı arasında bir bölge. Kahramanmaraş’a 26 kilometre bir uzaklıkta bir bölge. Sonrasında tren hattı Türkoğlu köprü ağzı, Pazarcık ve oradan Malatya üzerine doğru gidiyor.” TREN YOLUNUN OLMAYIŞI KAHRAMANMARAŞ’A NEGATİF ETKİ YARATTI O dönemlerde tren istasyonun Türkiye genelinde çok önemli olduğu belirtilirken, “Kahramanmaraşlı yazar Erdem Bayazıt, 'Biz Büyükdoğu dergisi yayınlandığı zaman Türkoğlu’na trenle gelirdik, o dergiyi almak için trenle giderdik' derdi. O zaman da Türkoğlu’na posta kamyonu tutuluyor. Türkoğlu’ndan gelen eşyalar bir kamyonla Kahramanmaraş’a naklediliyor. Daha Kahramanmaraş istasyonu açılmadan. Daha sonra ki yıllarda Kahramanmaraş üretim sektöründe gelişiyor. Ziraatta gelişiyor. Kahramanmaraş’ta çeltik fabrikaları açılmaya başlıyor. Yani Kahramanmaraş tren yolunun olması gerektiği konusunda ön plana çıkıyor. Bir şehrin gelişmesi için ulaşım önemli ve tren yolları da o dönemde çok önemli. Türkiye Cumhuriyeti 1905’te Osmanlı dönemi, Sultan Abdülhamit dönemiyle başlayan ve Cumhuriyet ile birlikte 1950 yılına kadar kara yolundan ziyade tren yollarını ulaşımda önemsiyor” bilgilendirmelerinde bulunuldu. TREN YOLU: TİCARİ HAYATTA CANLILIK Kahramanmaraş’ta tren istasyonunun açılması kentin canlanmasına sebep olduğuna da hatırlatıldığı zaman “Kahramanmaraş’a geçte olsa 1948 yılında köprü ağzından 26 kilometrelik bir demiryolu döşeniyor. 1948 yılında Kahramanmaraş istasyonu faaliyete geçiyor. Buda şehrin ticari hayatının canlanmasına sebep oluyor. O yıllarda Kahramanmaraş’ta kara yolu çalışması da başlıyor. Gaziantep, Adana daha sonra 70’li yıllarda Kayseri yolunun açılmasıyla şehir biraz daha dışarı açılıyor. Kahramanmaraş yavaş yavaş kapalı bir yer olmaktan kurtuluyor. Kahramanmaraş istasyonu şehrin düz bir alanında bulunuyor. Gerçekten güzel bir istasyon. 30-40 tane lojmanı, ana gar binası, gar binasının salonları, su depoları var. Birde Cer istasyonu dediğimiz Tren bakım atölyesi var. Bazı ufak tefek sorunlar da mevcut onlarda düzeltilecek inşallah. Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyesi belirli dönemlerde buranın park haline getirilmesi için müracaatlarda bulundu. Fakat bir türlü burası Belediyenin eline geçemedi. Sonraki dönemlerde 1998 yılına gelinceye kadar trenle geliş gidişler azaldı. Kara taşımacılığı, otobüsler ve minibüslerle geliş gidiş olunca ülkemizde son yıllara kadar, mevcut hükümet AK Parti iktidarı gelinceye kadar, tren yollarımız atıl kaldı. Daha sonra tren yollarımız yenilendi ve gelişti. İnşallah kısa süre içerisinde de Kahramanmaraş hızla trene kavuşacak. Şuan sadece yük taşımacılığı yapılıyor. Zannediyorum ki ileriki yıllarda da burası restorasyona tabi tutulacak ve inşallah istasyonumuz daha canlı bir hale gelecek. Kahramanmaraş istasyonu ağaçların çok olması nedeniyle, Türkiye’nin en yeşil istasyonlarından biridir” bilgileri aktarıldı. YENİDEN HAYATA KAZANDIRILMALI Yaklaşık 30-40 yıl önce belirli mesire alanları olduğunu ve buralara gitmekte zorlanan kişilerin ise istasyona gidip piknik yaptığı belirtilirken, son olarak şu bilgiler aktarıldı: “Bundan 30-40 yıl önce Kahramanmaraş’ın mesire alanları belirliydi. İnsanlar uzaklara gitmek istedikleri zaman tekire, döngele, yeşil göze giderlerdi. Bir yere gidecekleri zaman kamyon tutarlardı, bir kamyona o bir mahalle binerdi tekire, istasyona, Malik Ejder’e ya da döngele giderlerdi. Bunun yanında kiraya verilmiş lojmanları sanat merkezi yapılabilir müzik etkinliklerinin yapıldığı merkez olabilir. Oralarda her türlü kültürel etkinlikler yapılabilir. Buralar Kahramanmaraş Büyükşehir belediyesine tahsis edildiği zaman çok güzel bir mesire alanı olacaktır. Buraya tren de gelmediği için şuan ki bulunduğu durum açısından biraz atıl durmakta. Önceden Maraş halkı orada piknik yapardı, yemeklerini alıp gelip orada yerlerdi. 60’lı yıllarda istasyonun yanına Sümerbank fabrikası yapıldı. Sümerbank’ın yapılmasıyla etraftaki yerleşmeler arttı. 400 dönüm olan bu istasyon arazisi şuan şehrimizin bir yeşil kuşağı olarak durmakta burayı inşallah kısa sürede milli park olarak sanat merkezi olarak restore edilip hizmete gireceğini umut ediyoruz.” Haber: Meliha Şeyda Akçakale