Kan bağışının yararları veya kan bağış sisteminin ilerleyişi hakkında değil cümlelerim.
Söyleyeceklerimin ana teması biziz öznesi ise çocuklarımız. Geçtiğimiz günlerde edindiğim bilgilere göre kan bağışında çok iyi bir durumdaymışız. İhtiyacın birçoğunu karşılar durumdaymışız. Bu bilgiler çok sevindirici olmasına karşın endişelenmemek de elde değil. Hani bir söz vardır şampiyon olmaktan daha zor olan o şampiyonluğu korumaktır diye, işte durum tam olarak da bu. Bizler zorluğu görmüş bir nesil olarak bu konular da zaten yeteri kadar duyarlıyız. Rakamlarda da bu açık bir şekil de gözüküyor. Gerek büyüme şeklimiz, gerekse o zamanlarda ki yardımseverlik seviyesi göz önünde bulundurulduğunda bu durum hiç şaşırtıcı değil. Ama çok korkuyorum bir sonraki nesilden. Çünkü bizi biz yapan hiç bir şey onlarda yok neredeyse. Ne yapacağız, neler olacak ilerleyen yıllarda gerçekten bilmiyorum. Tek bildiğim sonraki nesle büyük bir miras bıraktığımız. Bunun farkındalar mı diye soracak olursanız büyük ihtimalle alacağınız cevap hayır olur. Ama bilin ki bu hayır da hiç mi hiç "hayır" yok. Bir şeyler yapmalıyız! Bu durum böyle olmamalı. Buna izin vermemeliyiz. Bizden öncekiler nasıl bizim o şekilde olmamıza izin vermediyse biz de üzerimize düşeni yapmalıyız. Bunları da yapınca iyi insanlar olup misyonumuzu tamamlayacağız. Olurda bu düzeni devamlı hale getirebilirsek işte o zaman birçok şey yoluna girecektir. her şeyden önce kafamızı avuçlarımız arasına alıp düşünüp bulmalıyız..
