Bağcılık Ülkemiz tarımının önemli alt dallarından biridir. Asma, antik medeniyetlerden beri yetiştirilen; günümüzde gerek hobi gerekse ekonomik amaçla meyveleri ve yaprakları için en yaygın yetiştiriciliği yapılan bir bitkidir. Üzüm gıda olması yanında ekonomik öneme sahiptir. Buna göre bağcılığın insan hayatında gıda (beslenme) ve ekonomik işlevi başlığı altında incelenmesi mümkündür.

İnsanın büyüme, gelişme ve sağlıklı olarak yaşamını sürdürebilmesi için 50’den fazla besin öğesine ihtiyaç olduğu bildirilmektedir. İnsanların gereksinim duydukları bu besin öğeleri 6 grupta toplanmaktadır: Su, karbonhidrat, protein, yağ, mineral maddeler ve vitaminler. Bu ana öğeler ise insan vücudunda değişik organların çalışmasında farklı işlevleri olan farklı alt besin unsurlarından oluşmaktadır. Farklı üzüm çeşitleri su, protein, karbonhidrat, yağ, mineral ve vitamin ile enerji gibi besin unsurları değişik oranlarda içermektedir. Özellikle renkli üzüm çeşitleri sağlık için çok faydalıdır. Gıda değeri yanında ekonomik faaliyet olarak bağcılık tarım -özellikle bitkisel üretim- içerisinde önemli bir yere sahiptir.

Ekonomik

Bağcılığın ekonomik işlevi; üzüm üretimi, dış ticaret içerisindeki payı, istihdam durumu, milli gelir içerisindeki payı ve sanayiye ham madde sağlaması farklı yönlerden incelenebilir.

Ülkemizde üzüm üretimi 2004 yılında 3.5 milyon ton iken 2020 yılında 400-500 bin ton kadar artarak 4 milyon ton kadardır. Türkiye üzüm üretiminin  %37.8’i sofralık-çekirdekli, %11.65’i sofralık-çekirdeksiz, %11.79’u şaraplık, %12.65 kurutmalık-çekirdekli ve %26.60 kurutmalık-çekirdeksiz (kurutmalık üzüm toplamı %39.25) üretiminden oluşmaktadır.

Bu üretim miktarına göre ülke ölçeğinde üzümün yeterlilik derecesi (%) %145,1 olarak belirlenmiştir. Kişi başına yıllık ortalama üzüm tüketimi 26.6 kilogramdır.

Üzüm üretiminde 18 ilin Türkiye üretimindeki payı %87.42’dir. Ülkemiz üretiminim %50’si Manisa ve Denizli’de gerçekleştirilmektedir.

Ülkemizde üretilen üzümün önemli bir kısmı ihracatta değerlendirilmektedir. Son yıllarda (2018-2019 verileri) toplam ihraç edilen üzüm miktarı 1.34 milyon ton kadardır.   Yıllara göre değişmekle birlikte toplam üretilen üzümün %30-35 kadarı ihraç edilmektedir. Ülkemizin üzüm üretiminin fazlalığı nedeniyle yüksek bir ihracat potansiyeli vardır. Üzüm ihracatının %65.1’i AB üyesi ülkelere yapılmaktadır.

Ülkemizde üzüm üretiminin yaklaşık %50’si işlenerek tüketilmektedir. Üzüm kurutma, pekmez, şıra çeşitleri gibi farklı basit veya karmaşık yöntemlerle işlenmektedir.

Üzüm (Bağcılıkla) ile ilgili yukarda yazdıklarım yanında yetiştiricilik yapmak ve karşılaşılan sorunları çözmek için oldukça fazla bilgiye gerek vardır. Tüm bunları bir kaynak olarak “Bağcılık” kitabında bir araya getirdik (bk. https://www.nobelyayin.com/kitap_17316.html). Kitap hakkında şu bilgileri paylaşmak mümkündür.

Yeni bir Kitap

Bu çalışma bağcılık konusunda yeni bir yaklaşımla yazılmış özgün bir kitaptır. Yüzyıllardan beri bilinse de günümüzde bağcılık; biyoloji, teknoloji ve işletme anlayışındaki değişim sonucunda geleneksel yöntemler yanında farklı yöntemlerin kullanıldığı bir yetiştiricilik şekline dönüşmüştür.  Bu kitap, bağcılıkla ilgili temel kavramların yanı sıra, bağcılığın tarihçesi, önemi, yetiştirme teknikleri, karşılaşılan önemli sorunlar ve çözüm yolları, üzümün muhafazası ve pazarlanması konularında bilimsel değerlendirmeleri içermektedir. Kitap, asma yetiştirmek isteyenler, tarım eğitimi alan öğrenciler ve yakın meslek dallarında çalışanların yararlanabileceği bir kaynak niteliğindedir.

Kitabın; hedeflediği okur asma yetiştiriciliğine farklı amaçlarla ilgi duyan ve bağcılığı öğrenmeyi isteyen herkestir. Bağcılık kitabı, kendinden faydalanmak isteyenlere dost bir bakış açısıyla, içeriği zengin ve sade bir üslup ile yazılmıştır. Kitabın ilgi duyanlara yararlı olması bizim için büyük bir mutluluktur.

Son söz: Kitaplar kendisine sevgi ile yaklaşanlar için yol göstericidir.