Sosyal medyayı başımızın belası gibi algılayanların yanı sıra, hayatımızın bir parçası haline gelmesinde hemfikir olanlar var. Teknolojik keşiflerin geriye dönüşlerinin artık imkansız hale geldiğini hepimiz biliyoruz. Olmasa olmazlarımızın arasına giren medeniyet harikaları bizim tekno parkımız haline geldi. İyi ve kötü kavramlarını geçelim. Olan oldu bir kere. Kimbilir insanlık çağ atlarken bizden sonra nesiller daha neler görecek... Aslında görmeli de. Gezegenler arasında yolculuğa çeyrek kala biz hala yeryüzü savaşlarını bitiremez olduk.
KEYİFLİ YAŞAMAK ZOR MU?
Elimde iletişim aletimle, küçük bir internet turu yaparken karşıma dünya güzeli bir kızın yüzü ekranı kaplayıverdi. "SADECE BİR HAYATINIZ VAR" derken küçücük cümle ile tüm hayatı özetleyiverdi...
Yaşam nasıl bir şeydi? Nefes alıp vermekle yaşadığımızı zannederek ne çok şeyi kendimize dert ediyoruz. Biz gerçekten yaşıyor muyuz? Hayatın ne denli değerli olduğunu daha başka nasıl anlayabiliriz ?
Hastane odaları ve mezarlıklar arasında yaptığımız ziyaretlerin sonunda belki bir idrak noktasına yaklaşıyoruz fakat yeniden hayatın rüzgarına kapılıyoruz...
Dostlarımıza zaman ayırıyor, onların dertleriyle ne kadar ilgileniyoruz?
Dünyaya geliş nedenlerimizin arkasındaki o küçücük nüansları yakalayabiliyor muyuz? Sorular ve cevaplar arasında bocalayarak niye her şeyi erteleriz? Keyifli yaşamak bu kadar mı zor?
Geçmiş İzmir yıllarım... Çok sevdiğim, ilk gençlik yıllarımızın birlikte geçtiği arkadaşım Semra'nın biricik kızı Selin'i beyin kanseriyle kaybetmesiyle yıkılan bir hayat. Birlikte evlenmiş, aynı yıllarda çocuk sahibi olmuştuk. Hamilelik, uykusuz geceler, sevinçler, güzellikler bir çırpıda uçup gidivermişti. Bazı şeylerin değerini kaybettikten sonra anlıyoruz. Albümler bizim GEÇMİŞ HÜZÜN VE SEVİNÇLERİMİZ. Ama hepsi yok olmaya mahkum. Hayatın her anını, saniyesini yudum yudum yaşamak zorundayız. Hayatın ne olduğunu görmek için içindeki kargaşadan sıyrılmak gerekir. Pek çoğumuz düşüncelerimizin ne kadar güçlü ve önemli olduğunu fark etmeyiz. Duygularımız ise hayatımıza bakış açımızı değiştirir. Düşünce ve duyguların bu hayat için ne kadar değerli olduğunu yaşadıkça anlıyoruz.
AZ KONUŞUP ÇOK DİNLEYİN
Erma Bombeck; aşağıdaki satırlarda yaşamı ne güzel özetleyivermiş...
Tek bir hayatınız var!...
Daha az konuşun, daha çok dinleyin.
Yerler kirlense, masa örtünüz lekelense bile daha çok arkadaşınızı yemeğe davet edin.
Size gençliğini anlatmaya çalışan yaşlılara daha çok vakit ayırın.
Eşinizin sorumluluklarını daha çok paylaşın.
Televizyon seyrederken daha az, hayata bakarken daha çok ağlayıp gülün.
Küçük şeyler için şikayet etmekten vazgeçin.