Hemen hemen her şehirde vatandaşın duygularını istismar ederek haksız kazanç elde eden dilencileri görmek mümkün. Cadde ve sokaklarda bulunan işyerlerini tek tek dolaşarak duygu sömürüsü yapan dilenciler, genelde kadınlardan oluşuyor. Üstüne bu dilenci kadınlar küçük çocuklarını da kucağına alarak dileniyorlar. Bu dilenciler nereden geliyor derseniz? Genelde başka illerden geliyorlar. Kimse kendi şehrinde dilencilik yapmıyor veya yapamıyor.

***

İlimiz Kahramanmaraş’ta da dilencilik yapanlar var. Bu dilenciler ise genelde günübirlik Gaziantep ve Osmaniye illerinden geliyor. Ama İl Emniyet Müdürlüğü ekiplerinin başarılı çalışmaları neticesinde şehir dışından gelen dilenciler tespit edilerek yakalanıyor.

***

Fakat kent ne kadarda yaşları büyük dilencilerden arınsa da son günlerde yaşları 5 ila 12 arasında değişen çocuk dilenciler her yerde karşımıza çıkıyor. Bu çocuk dilencilere genelde araç trafiğinin yoğun olduğu kavşaklarda, Özel idare binası civarı ve kapalı çarşıda rastlamak mümkün. “Abi, abla bir şey sorabilir miyim” sözleriyle insanların yanına yaklaşan, ya da trafik ışıklarında bekleyen araçların arasında gezinerek ellerine tutuşturulan mendilleri camlardan uzatarak satmaya çalışıyorlar.

***

Peki, bu çocukların aileleri yok mu? Bir anne, bir baba nasıl olurda çocuğuna dilencilik yaptırır? O küçücük çocukların bu yaşta  evlerinde, okullarında olması gerekirken sokakta üstüne soğuk havalarda dilendiriliyorlar. Geçtiğimiz aylarda haberlerde görmüştüm, İstanbul’da polis ekiplerince bir adrese düzenlenen baskında zorla dilencilik yaptırılan 21 çocuk kurtarılmıştı.

***

İstanbul’da yaşanan ve haberlere konu olan bu manzarayı görünce Kahramanmaraş’ta da acaba çocukları zorla dilendiren bir çetemi var? Sorusu akıllara geliyor.