Aile sevginin yaşandığı, öğrenildiği ilk yerdir. İnsanoğlu bu duyguları dünyaya gözlerini açtıktan sonra yaşayarak ve görerek her şeyi öğrenir. Öğrendiği bu güzel duyguları diğer canlılara gösterir, göstermeli de. İnsanlar sevgiye, samimiyete en önemlisi insanlığa muhtaç. Sevginin çözemeyeceği hiçbir şey yok ve sevgi insanı hayata bağlar.
Hayata karşı olumlu ve olumsuz yaşadığımız olaylar bizlerin günlük yaşantısını farklı şekillerde etkiler ve bu etki bizlerin hayatına yön verir. Sevgi en büyük güçtür. Bu güç İnsanı istediği her noktaya taşır. Aile sevgisi her zaman insanı ise mutlu eder.
Sevgi dolu bir ortamda yetişen çocuk, yemekten, içmekten, oyundan aldığı zevk gibi sevildiğini bilmekten de zevk alacak, stresten ve hırçınlıktan uzak olacaktır. Çocuk sevildiği yerde huzurlu olur. Hayatı sever. Mutlu olur. Çocuğa gösterilen sevgi çocuğun hayatını değiştir. Her alanda çocuk başarılı olur ve hayata karşı ve insanlara karşı hep olumlu yaklaşır.
Aile hayatında mutluluk, eşler arasındaki karşılıklı fedakârlıklarla sağlanır. Bunun yanında eşlerin birbirini sevmesi, saygı duyması, anlayışlı davranması, birbirlerinin hakkını gözetmesi ve karşılıklı görevlerini yerine getirmesi gerekmektedir. Eğer eşler birbirlerine sevgi ve saygılı olursa uzun ömürlü evlilik olur ve boşanmaların azaldığını göreceğiz.
Karşımızdakine sevgimizi hissettirmeliyiz ki karşılığında sevgi görelim. Nedenimizi unutmadan¸ huzurlu ve mutlu bir şekilde yaşamak istiyorsak; kendimizi¸ ailemizi ve çevremizi sevmeli, daima güler yüzlü olmalı, doğru ve etkili bir iletişim kurmalıyız. Sağlam şekilde ilişkimiz olsun istiyorsak sevgi ve huzurlu bir şekilde ilerlemeliyiz.
Kendimizi, ailemizi, çocuklarımızı, dostlarımızı, mahallemizi, şehrimizi, vatanımızı ve dünyamızı sevelim. Sevdiğimizi onlara söyleyelim. Sevin, sevilin ve sevgiyle kalın.
