Hafta sonu çocukluğumun şehri Kırşehir'deydim. Beni, şehir girişinde saat 04.00'de;    ışık cümbüşü içindeki .   Ankara-Kayseri yolu yeşil bant projesi  karşıladı.Çalışmalar yeni tamamlanmış. Çevre yolunun sağında ve solunda , proje kapsamında parklar, spor alanları, bisiklet ve yürüyüş yolları gibi çeşitli aktivite olanakları sunan rekreasyon alanları bulunuyor.Şehre görsel bir zenginlik katmış. İnsanın içini ısıtan güneşli bir Sonbahar gününün öğle saatlerinde, eniştemle birlikte çarşıya doğru yola çıktık.Şehrin en işlek caddelerinde alt yapı çalışmaları var. Allah'tan bu çalışmalar  .gurbetçiler ve yerli ziyaretçilerin yoğun olduğu yazın yapılmamış.Kırşehir değişiyor,gelişiyor;geleceğe yatırım yapıyor.Kent merkezindeki trafiği alt üst eden çalışmalar,sokaktaki insanı fazla rahatsız etmiyor.Modern bir şehir kimliği kazanacak olmanın hayaliyle, halk belediye başkanına güveniyor. Yol çalışmaları nedeniyle ara yolları kullanırken,Kent Park çevresinden geçtik.Kent Park şehirle özdeşleşmiş .Eskişehir için Kent Park neyse Kırşehir için de Kent Park aynı değerde.Halkın nefes aldığı bir övünç kaynağı.Nazlı nazlı akan ırmak kenarında, selfi çeken gençlerin mutluluğu  bir başkaydı... Ara yollardan şehir merkezine giderken, cadde kenarına tezgah kurmuş bir balıkçı dikkatimizi çekti.Aracımızı uygun bir yere park ettikten sonra balık almaya yöneldik.Yolda çocukluk arkadaşım Necmettin ile karşılaştım.Uzun yıllar sonra ilk defa karşılaşıyordum.Bir dostla karşılaşmanın sıcaklığını gözlerinden okudum.Bir sözü ise beni çok duygulandırdı:'Eski günler ne güzeldi.Ne iyi komşumuz dunuz.Sizleri çok arıyoruz'derken gözlerim doldu.Bir an annesi Güldane Teyze aklıma geldi.Mükemmel bir komşu,candan bir dosttu.Annemin en yakın arkadaşıydı.Necmettin, bahçeli evlerinin yıkıldığını,arsalarını müteahhite verdiklerini, dairelerinin bitmekte olduğunu söyledi.Birden geçmişe gittim...Yeşil bahçeli,tek katlı  kerpiç evlerde, ne güzel dostluklar edinmiştik.Mahallemizi son gördüğümde;tozlu yolları,  parke  taş olmuş,müstakil evlerin çok katlı binalara dönüştüğü inşaatları görmüştüm.Çocukluğumun mahallesinden eser yoktu.Sokaklar eski sokaklar değil insanlar eski insanlar değildi. Yıllar geçiyor....Çevremiz,yaşantımız değişiyor...Ama unutulmayan bir şey var;dostluklar,yaşanmış güzel anılar...