Fransız askerlerinin bizi eğlendir bir kese altın verelim sözüne karşılık ret cevabı vererek, işgalcileri daha da hırslandıran Abdal Halil Ağa, dik duruşu ile Maraş’ın kurtuluşunda önemli bir rol model oldu. 1872 yılında doğan ve 1946 yılında yaşamını yitiren Abdal Halil Ağa, 1919 yılında Maraş’ta başlatılan işgal mücadelesinde işgalcilerin para teklifine karşılık verdiği sert cevabı ile de şereflerin en büyüğünü sergiledi. Maraş’ın Kahramanmaraş olmasında büyük bir görev üstlenen Abdal Halil Ağa’nın yaşamını Manşet Gazetesi, olarak siz değerli okuyucularımız için derledik.
Sizler için derlediğimiz Abdal Halil Ağa’nın hayatının ayrıntıları:
“Kahramanmaraş’ın 1919 yılında Fransızlar tarafından işgali sırasında öne çıkan önemli karakterlerden birisidir. Abdal Halil Ağa, Kahramanmaraş’a Malazgirt sonrası ilk yerleşen Oğuz boylarından birisi olan Abdallar oymağının 1919 yılındaki ağasıdır. Abdal oymağı Beydillilerle beraber güney illerine Horasan’dan gelmişlerdir. Şehre gelecek olan Fransız işgal birliklerini görkemli bir törenle karşılamak isteyen işbirlikçi Ermeniler işgalden bir gün önce 28 Ekim 1919’da Abdal Halil Ağa’nın yanına giderler. O dönem Kahramanmaraş’ta mukim Abdallar davul çalarak geçimlerini temin etmektedirler. Abdal Halil Ağa’dan adamlarını toplayıp, davullarla zurnalarla Fransız birliklerini karşılaması için para teklif ederler. Abdal Halil Ağa bu teklif karşısında “Değil bir kese altın, davulumun kasnağını doldursanız ben din kardeşlerimin bağrına çomağımı vurmam” diyerek reddeder. Bu cevaba öfkelenen işbirlikçi Ermeniler tehditler savurarak ayrılırlar. Abdal Halil Ağa’nın verdiği bu cevap tavizsiz duruşu o gün dilden dile yayılır. Abdal Halil Ağa olayı, işgal döneminde çaresiz günler yaşayan Müslüman Türk milletinin hislerine tercüman olmuş işgale karşı duruşun sembollerinden birisi haline gelmiştir. 22 gün süren Maraş harbinden sonra 12 Şubat 1920’de Fransız birliklerinin şehirden gizlice kaçtığı anlaşılınca, Abdal Halil Ağa ve davulcuları şehrin dört bir yanında davullar çalarak bu zaferi duyurdular. Daha sonraki yıllarda da kurtuluş günü yaklaştığında Abdal Halil Ağa aylarca davul çalarak bu bayramın büyük bir şenlik havasında kutlanmasına katkı sağlamıştır. Çocukları ve torunları da her yıl davullarıyla Kahramanmaraş’ın kurtuluşunu duyurmuşlardır.
KARŞILIĞINDA VERİLENLERİ KABUL ETMEDİ
Cumhuriyet kurulduktan sonra kendisine ev, arazi verilmek istenmiş fakat Abdal Halil Ağa bunları kabul etmemiştir. Soyadı kanunuyla “Davulcubaşı” soyadını almıştır. Çocuklarından bazıları daha sonra soyadlarını “Deniz” olarak değiştirdi.
Derleyen: Kübra Dilbirliği
