Mutluluk, “bütün özlemlere eksiksiz ve sürekli olarak ulaşılmaktan duyulan kıvanç durumu” olarak tarif edilmektedir (TDK Büyük Sözlük). Psikologlar ise mutluluğu üç bileşenden oluşan duygusal durum olarak açıklamaktadır: Olumlu duyguların hissedilmesi, hayattan memnun olmak ve olumsuz duygular yaşamamak…

Ülkemizde ve yaşadığımız şehir Kahramanmaraş’ta bu “Sevinç (kıvanç)” durumuna ulaşmış veya ulaşamamış kaç kişi vardır? Bu sorunun cevabını “Yaşam Memnuniyet Anketi” sonuçlarına bakarak bir ölçüde anlamamız mümkündür. TÜİK tarafında yıllık olarak düzenli olarak yayımlanan bu anketlerin sonuncusu (2016 yılı sonuçları) bu yılın başında yayımlandı.

Öncelikle ülkemize bakalım… Ülkemizde mutlu olduğunu beyan eden bireylerin oranı önceki yıla göre arttı. Mutluluk oranı 2015 yılında %56,6 iken 2016 yılında %61,3 oldu…

Bu tarif ve istatistikler dikkate alındığında halkımızın özlemlerine (isteklerine) kavuşma oranında bir artış olmuştur. Bu sevindirici bir durumdur…

Ankete konu edilen bilgilerin “Yaşam Memnuniyet Anketi” başlığı altında derlenmesi ve psikologların mutluluk açıklamalarında “hayattan memnun” olmanın bulunmasına dikkat çekmek isterim. Halkımız tüm yaşam zorluklarına rağmen istatistiklere göre mutlu olabilmeyi başarmaktadır… İstatistiklere inanmayanlara söyleyecek sözümüz yoktur…

KAHRAMANMARAŞ’TA MUTLULUK

Kahramanmaraş’ta “Sevinç (kıvanç) durumuna ulaşmış” yani mutlu olan birey oranı %68,2 olarak belirlenmiş. Bu oran Türkiye ortalamasının üstündedir. “Ortada olan veya ne mutlu ne de mutsuz olan” birey sayısı %23,3; mutsuz olan birey sayısı ise %8,6’dır…

Türkiye İstatistik Kurumu (TUİK) 2016 yılında Kahramanmaraş nüfusunu 1.112.634 olarak belirlenmiştir. Kahramanmaraş’ta %8,6 mutsuz veya “sevinç (kıvanç) durumuna ulaşamamış” birey olduğuna göre ilimizde 95.686 mutsuz kişinin yaşadığını kolayca hesaplayabiliriz… Birde ne mutlu ne mutsuz olanlara var. Bunlarında yarısı mutsuz olsa… Hesabı siz yapın!

MUTLULUK KAYNAĞI OLAN DEĞERLER

Kahramanmaraş’ta “Mutluluk Kaynağı Olan Değerler”; sağlık (%72,2), sevgi (%12,5), başarı (%6,7), iş (%6,0) ), para (2,6) ve diğer faktörler (0,1) olarak belirlenmiştir…

Kahramanmaraş’ta “Mutluluk Kaynağı Olan Değerler” arasında Türkiye ortalamasından yüksek olan iki değer dikkati çekiyor: Sağlık ve İş.

Sağlık; Kahramanmaraş’ta mutluluk üzerine Türkiye ortalamasından daha önemlidir. Merak ettim, acaba Edeler hastaneye daha fazla mı gidiyor? Bilen varsa bizleri aydınlatsın…

Para, Türkiye ortalamasında daha az mutlu ediyor Kahramanmaraşlıyı… Paraya Türkiye ortalamasından daha az değer veriyoruz diyebilir miyiz?

Fakat “iş” öyle değil! Kahramanmaraşlıya “iş” daha fazla mutluluk veriyor…

MUTLULUK KAYNAĞI OLAN KİŞİLER

Kahramanmaraş’ta “Mutluluk Kaynağı Olan Kişiler” şu şekilde belirlenmiş: Aile (%74,2), çocuk (14,7), eş (3,8), torun (2,5), anne/baba (1,9), kendisi (1,0), diğerleri (2,1)…

Kahramanmaraş’ta “Mutluluk Kaynağı Olan Kişiler” arasında aile ve çocuk Türkiye ortalamasından daha yüksek olarak belirlenmiştir… Torun çocuktan daha değerli diyenleri bu sonuçlar doğrulamıyor… Hani torun evlattan daha değerli idi(!)

İlgincime giden “kendine” mutluluk vermenin ilimizde çok düşük çıkması… “Kendiyle barışık” olmak önemsenmelidir… Bu insanlar neden mutluluğu dışarıda aramakta?

Daha fazla ayrıntılara girmeden güzel ülkemizin insanları ile ilgili “Yaşam Memnuniyet Anketi” sonuçları şu şekilde özetlemek mümkün:

- Mutlu olduğunu beyan eden bireylerin oranı önceki yıllara göre artmıştır…

-Yaş gruplarına göre mutluluk düzeyine bakıldığında 2016 yılında en yüksek mutluluk oranı 18-24 yaş grubunda belirlenmiş… Yani gençler mutlu

- Okul bitirmeyen bireylerde mutluluk düzeyi daha fazla… Fazla eğitim mutlu etmiyor mu? Bu sonuca çok da şaşırmadım… Başka bir yazıda bunu ayrıntılı tartışırız.

- Evli bireylerin, evli olmayanlara göre; evli kadınlar evli erkeklere göre daha mutlu oldukları da tespit edilmiştir… Erkeklerin ne sorunu var?

Mutsuzluğun nedenlerini başka bir yazıda değerlendirmek üzere, “Kahramanmaraş’ta ‘Sevinç (kıvanç) durumuna ulaşmış’ bireylerin 95.686 kişiyi düşünmesi gerekmez mi?” sorusunu kendimize soralım…

Son söz: Komşusu mutsuz iken kendi mutlu olan bizden değildir…