Her ilin kendine has konuşma ağız dili var. Ağızlar, unutulmaya yüz tutan kelimeleri ve bu kelimelerin taşıdıkları kültürü muhafaza ederler. Mensubu olduğu dilin tarihî geçmişini aydınlatır ve o dile zenginlik katarlar. Kahramanmaraş yöresi de Anadolu’nun birçok yöresi gibi ağız özellikleri bakımından oldukça zengin. Kahramanmaraş ağzı, Türkiye'nin güneydoğu bölgesinde yer alan Kahramanmaraş iline özgü bir Türkçe diyalektidir. Bu diyalekt, bölgesel özellikleri ve kendine has kelimeleri ile Türkiye Türkçesinin çeşitliliğini yansıtan örneklerden biri. Kahramanmaraş ağzında ses, yapı ve kelime hazinesi bakımından standart Türkçeden farklılıklar gösteren özellikler bulunur.
İşte Kahramanmaraş yöresine has kullanılan kelimeler:
- ti:reki - tiryaki,
- tene - tane,
- esger - asker,
- mezer - mezar,
- ma:danız - maydanoz,
- ırahmatlık - rahmetlik,
- Gö:sün - Göksun,
- mezerlig - mezarlık,
- barabar - beraber,
- ihtiyeci - ihtiyacı,
- maraġ - merak,
- habar - haber,
- motur - motor,
- doktur - doktor,
- ezen - ezan,
- ecele - acele
- ya:mır - yağmur,
- yavrım - yavrum,
- pambıġ - pamuk,
- hatın - hatun,
- avıç - avuç,
- yavız - yavuz,
- çamır - çamur,
- hamır - hamur
- mıgdar geli - Muhtar geliyor,
- türkü söyli - türkü söylüyor,
- gapıya vuri - kapıya vuruyor
- bilmi:dig - bilmiyorduk,
- söylemi:m - söylemiyorum
- ġonuşi:k - konuşuyoruz,
- yati:ler - yatıyorlar
- yaşında:hana - yaşındayken,
- çıharhana - çıkarken
- Ayrılmiye - ayrılmaya,
- yapmiyecek - yapmayacak,
- çalışmi:k - çalışmıyoruz,
- a:nami:- anlamıyo
- buriye - buraya,
- oynamiye - oynamaya,
- gonuşmiye - konuşmaya,
- oriye - oraya,
- köşiye - köşeye
- a:nadım - anladım,
- gö:nü - gönlü,
- o:lan - oğlan,
- a:şama - akşama,
- ma:danız - maydanoz,
- ya:lama - yağlama,
- a:sig - eksik,
- so:ra - sonra,
- di: - diye,
- pari: - parayı,
- salü:nü - salı günü,
- ellu:ruş - elli kuruş,
- aya:mıñ - ayağımın,
- yo:sa - yoksa,
- aldı:nı - aldığını,
- a:r - ağır,
- so:du - soğudu,
- gücco:lan - küçük oğlan,
- dile: sa:lık - diline sağlık
- ġalın - kalın ,
- asgı - askı,
- gız - kız,
- yemegden - yemekten,
- gıyma - kıyma,
- gişi - kişi,
- göynek - köynek,
- dırnak - tırnak,
- daş - taş,
- depinmek - tepinmek,
- daban - taban,
- dartı - tartı,
- dudgal - tutkal,
- davşan - tavşan,
- dezze - teyze,
-
duddum - tuttum,
- eşgi - ekşi,
- esgi - eski,
- çalışgan - çalışkan,
- gar - kar
Editör: Çağatay Gedik
