Herkes aynı sözü söyleyip duruyor ‘Nerede o eski bayramlar’ diye. İnsanlar hep bir hasretle anar o günleri ama kimse eskiyi yaşatmak için bir çaba göstermez. Neden böyle olduk ekonomik şartlardan mı yoksa teknolojiden mi? Benim fikrimce her şey teknolojiden kaynaklanıyor. Kötü bir şey mi teknoloji elbette kötü değil ama her iyi şeyin istismar edildiği gibi teknolojide insanlar tarafından istismar ediliyor. Şimdi insanlarımız hayatı ellerine aldıkları o minicik ekranlarda yaşıyor. Aslında dedeler aylar boyunca ziyaret edilmemiştir ama ne hikmetse bayramda sosyal medya hesapları dede-torun, anne-baba, mutlu aile fotoğrafları ile doludur. Oysaki, canım ailem dedikleri insanlar arasında bayramlar haricinde bir bağ yoktur. Tanıdığım herkesin mutlaka eski bayramlarla ilgili anısı vardır. Çocukluğundaki el öpme merasimlerinden, verilen kolalı mendillerden, harçlıklardan dem vurur, yediği o lokumlardan, bayram tatlılarından, annesinin ev baklavalarından bahseder veya bayram öncesi kendisine alınan bayram kıyafetlerinin, ayakkabılarının günlerce başucunda durduğundan bahseder. Eski bayramlarda çocuklara demir para harçlık verilirdi. Şimdi demir para harçlık yerine geçer mi yoksa önemsiz mi kalır. Eski bayramlarda gazete bile çıkmazdı, bütün yazarların ortak yazdığı bir bayram gazetesi vardı. Sonraları normal olarak gazeteler çıkmaya başladı.