Felsefik Yönden bakarsak olaya Platon'dan beri büyük filozofların en iyileri bu bilmeceyi çözmeye çabalamışlardır. Çözüm önerilerinin ilki; insanın hiç bitmeyen tükenmeyen gereksinimlerinin, onun daha büyük bir şeyle yani toplumla özdeşleşmesi yoluyla giderileceği görüşüdür. “Ben acı çekeyim ama başarısız olmayayım, Ölmemin hiçbir önemi yok.” derler. Çünkü insanlık ve evren devam edecektir. Bugün ileri sürülen yaygın olan ikinci çözüm önerilerinden birisi de, insanın hiçbir anlamı olmadığını ileri sürer. Doğanın bir hatasıdır insan, soysuz bir yaratıktır. Bilmece çözülemez. Sonsuza dek kendimiz için trajik bir soru olarak kalacağız. Üçüncü çözüm de dünyada böyle tam bir anlamsızlığa inanmayan düşünürler da vardır. Onlara göre insan bilmecesinin bir çözümü olmalıdır. Peki, bu çözüm nasıl olabilir? Ancak insanın bir biçimde sonsuza ulaşabilmesiyle. Gerçek yaşamda bunu insan yapamaz. Demek ki, insan sorununun bir çözümü varsa insanın öte yanda, doğanın dışında, dünyanın dışında bir anlamı olsa gerek.
