Hayat kimine göre yaşanır kimine göre yaşanmaz. Önemli olan o hayatı bizim nasıl yaşadığımızdır. Hayata karşı nasıl baktığımızdır. Bu yüzden hayata karşı hep pozitif olmalıyız. Toplumu düzeltmeğe kendimizden başlamalıyız aslında. Bir gülümseme ile çözülmeyecek sorun, bitirilmeyecek bir iş düşünemiyorum.

Hizmet verdiğin insanlar seni tanımıyorlar dolayısı ile senin düşmanın değiller. İnsanların gülümsemesini sağla. Onların memnuniyetleri senin hayata bakış açının ve başarının ölçüsü olacaktır. En büyük zenginlik aslında küçük bir gülümsemedir. Bu zenginlik bizlere ve topluma saygı, sevgi ve huzur olarak geri dönecektir. Sen hizmetini layığı ile yaparsan karşındaki mutlu olur,  sen gergin olursan toplum gerilir.

Sen kendi kıymetini bilmezsen karşıdaki hiç bilmez. Sen kendinin farkında değilsen seni kimse fark edemez. Mutlu olmak bu kadar zor olmasa gerek. Kendini kendine sor. Vicdanımız bizim özümüzdür. Birey olmak kendi kararlarını kendisi almak demektir.

Hayata karşı gülümsemeli, iyi huylu olmalı, karşıdakine saygı göstermeli ve hoş görülü davranmalıyız. Bu tamamen bizim elimizde. Biz istedikten sonra yapamayacağımız şey yoktur. Yeter ki isteyelim. Mevkiin, makamın, maaşın senden çok daha önemli değildir. Sen birey olduktan sonra emin ol ki, bütün makamlar bütün unvanlar ve bütün insanlar senin önünde saygıyla eğilir.

Hayata karşı ne olursa olsun mutlşu huzurlu bir şekilde yaşamaya değer ve bizlerde hep mutlu huzurlu olmak için mücadeleye devam edelim.