‘...Alevi kültüründe saygın bir yeri olan ve ''Elif Ana'' olarak da bilinen Elif Suğan'ın oğlu Alevi dedesi Mehmet Ocak, kalp krizi sonucu yaşamını yitirdi.’

14 Aralık tarihli Manşet Gazetesi’nde bu acı haberi okuduğumda bir an durakladım ve içimde bir şeyler koptuğunu hissettim.

Elif Ana....Bölgemiz Alevi kültüründe saygın bir yere sahiptir.10 yaşından itibaren her şeyi gördüğü ve bildiğine inanılan, kendi adıyla anılan bir ocağın kurucusudur. Sağlığında insanların yardımına koşmasıyla tanınan ve ermiş olduğuna inanılan Elif Ana, Akdemir köyünde yaşadı ve 31 Ekim 1991'de 83 yaşında öldü.

Kahramanmaraş, Malatya, Adıyaman, Gaziantep, Adana ve Mersin başta olmak üzere yurt içinden ve dışından binlerce insan,kendi adı ile anılan türbeye gelerek adakta bulunurlar ve kurban keserler.

Kesilen kurbanlarda,dost ve kardeşlik ortamı içinde, çevredeki insanlara lokma olarak ikram edilir.Önemli bir detayı anlatmadan geçmeyeceğim...

 Rızalık meydanında lokma sahibinin ve paylaşanların birbirinden razı olmaları gerekir. Küskünler rızalık almadan lokmadan yiyemezler.

Ben de dostlar sofrasına birçok kez konuk oldum.Uzun yıllar görev yaptığım Alibeyuşağı Köyü'ndeki unutulmaz anılarımdan biri de Elif Ana Türbesi ziyaretleri olmuştur.

Mehmet Dede ile orada tanıştım.İçten ve samimi ev sahipliği ,ilk bakışta dikkatimi çekti.Türbeye gelen misafirlerle tek tek ilgileniyor,aydınlatıcı bilgiler veriyordu.Orada bulunan Cemevinde , sazıyla- sözüyle deyişler okuyordu.Gerçek bir hak ve halk aşığı bir insandı. Maraş bölgesinde sevgi saygı ile anılan bir Mamko Dede’ydi.

Mehmet Dede’nin birlik ve beraberlik adına verdiği iftarlar ve 15 Temmuz'da, Demokrasi Meydanında darbeye karşı dik duruşu da unutulamaz.

Mehmet Dede, aynı zamanda bölgemizde bir kültürü yaşatırken, toplumlar arasında sevgi ve hoşgörü köprüsü kuran bir insandı.

Bir büyük değerdi;Sevgili Mehmet Dede,ruhun şad olsun.