Evet! Bu hayatta acılar da var, ölümler, savaşlar, depremler, ayrılıklar, hastalıklar da var! Benim Köşe yazımın başlığını da bu nedenle “Yaşamın İçinden” koydum. Bu yaşamda iyi şeyler de var, kötü şeyler de var. Kötü şeyler başımıza gelebilir! İnsanız ve her şey bizim için... Başımıza kötü bir şey geldiğinde, bir felaket geldiğinde ilk şoku atlattıktan sonra kaldığımız yerden yaşama ve UMUDA dört elle sarılmalıyız. Tabi ki acımızı yaşayacağız, belki ağlayacağız, üzüleceğiz ama asla umudumuzu yitirmeyelim. Umudumuzu yitirdiğimizde bu yaşamdan vazgeçmişiz demektir. Çok güzel bir söz vardır: “Acılar paylaştıkça azalır, sevinçler paylaştıkça çoğalır!” bu çok önemli bir sözdür. Paylaşmak çok önemlidir. Acılarımızı teselli bulmak için paylaşalım ve en çok da sevincimizi, mutluluğumuzu ve umudumuzu paylaşalım çevremizdekilere umut verelim. Çocuğunuza senden bir halt olmaz derseniz onun umudunu kırarsınız. Senin başarılı olacağına inanıyorum derseniz umut aşılamış olursunuz. Umut dolu günler dileğiyle...