Şu satırları dalgalanan ay yıldızlı bayrağım altında özgürce yazabiliyorsam sebebi onlar... Kimler mi? Seyit onbaşılar, Arslanbeyler, Ömer Halisdemirler ve hiç ölmeyecek şehitler... Tam 102 yıl olmuş Çanakkale'de destanlar yazılalı. Tam 102 yıl olmuş Türk Milleti'nin gücünü, azmini, vatan aşkını, gülerek ölüme nasıl yüründüğünü dünyaya göstereli. Ve sadece 8 ay oldu Çanakkale Destanı'nın bir benzerini tüm Türkiye'de milli mücadeleyle Darbe Girişimlerine karşı tankın önüne yatarak göstereli. Yüz yıllardır bizi yıkmaya, islamın en güçlü son sancağını indirmeye çalışıyorlar. Savaşlarla, ekonomik oyunlarla, iç savaş senaryolarıyla, terörle ve içimizden çıkan hainlerle bu emellerine ulaşmak için var güçleriyle uğraşıyorlar. Çanakkale'de tokat yiyorlar durmuyorlar. Maraş'ta darbe alıyorlar durmuyorlar, terörün kökü kazınmak üzere ama durmuyorlar, 15 Temmuzlarda tanklarla, uçaklarla saldırıyorlar yine durmuyorlar. İç ve dış düşmanların şunu neden anlamadığını anlamış değilim; gerek savaş meydanlarında, gerek kaos yaratma planlarında, gerekse ekonomik entrikaların hepsinde bu kadar darbe yiyip de neden bükemedikleri eli öpüp yenilgilerini kabul etmiyorlar. Çanakkale de 250.000 şehit veren bu yüce millet, öyle vatan aşığı çılgın bir millet ki 15 Temmuzlarda sizin tankınıza, topunuza, uçağınıza karşı sadece elindeki bayraklarla siz hainlere karşı durdu ve yine dünyanın hayranlıkla izlediği bir zafere imza attı. Sizi artık elimizdeki bayrak, yüreğimizdeki iman ve vatan aşkıyla yenebileceğimizi neden anlamamakta ısrar edersiniz. Yüz yıllarca dünyadaki iyiliğin garantisi olmuş bir milletle artık iyi geçinme ve bükemediğin eli öpme vakti gelmiştir. Bu milletin son zamanlarındaki zaferlerinde yeni bir dirilişin müjdesi var bence. Ne güzel anlatmış vatan şairi;

Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor

Bir hilal uğruna Yarab ne güneşler batıyor

Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker

Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer

Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi

Bedrin aslanları ancak bu kadar şanlı idi

Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın

Gömelim seni tarihe desem sığmazsın

Ey şehit oğlu şehit isteme benden makber

Sana ağuşunu açmış duruyor Peygamber

İşte Çanakkale harbi bunlardan ibaret: İnanç ve cesaret bir millete gerekli olan iki şey. Eğer bu değerlere sahipseniz hiçbir güç sizi durdurmaya cesaret edemeyecektir. Bunu elbette düşmanlarımızda eninde sonunda anlayacak, biz yeter ki değerlerimize, vatanımıza, bayrağımıza ve imanımıza bağlı olalım.Tüm şehitlerimizi rahmet, minnet, şükranla anıyoruz. Ruhunuz şad, mekanınız cennet olsun...