leylanın şalı şalı sardı zamanı
gece daha koyulaştı zifiri karanlıkta
çelik pusatlara düştü ay ışığı
özğürlük yeminleri hatırlandı
ulu ağaçlar altında
ekmek kutsaldı yeminler gibi
pranğalar çıkarıldı ayaklardan
gönül deli küheylan salındı yamaçlara
kırılan gökkuşaklarının rengi nerede
ateşe atıldı meşenin dalları
çınğı çınğı ümit sıçradı kelimelere
tanrı dağında tulpar söze başladı
atları daha sıkı tutun başlarından
gözleriniz ufukları delsin
siz bozkırın yiğit evlatları
adalet güneşiniz olsun
çıkarın palaları kınından
ve haykırın hep bir ağızdan
GÖK GİRSİN KIZIL ÇIKSIN
GÖK GİRSİN KIZIL ÇIKSIN
ALİ BÜYÜKÇAPAR
