1994 yılının bir bahar gününde alınan kararlar bütünü , Türkiye tarihinin en büyük ekonomik krizlerinden birini yaşattı.
Tarihte görülmeyecek biçimde yüzde 150 oranına çıkan enflasyon en çok dar ve sabit gelirlilere yük bindirdi ve zamanın deyimiyle 'orta direği' yok etti.
5 Nisan 1994 tarihi kara bir gündü...Kur hareketi 27 Ocak’ta başladı. Dolar bir günde 15 bin 200 liradan 17 bin 200’e (yüzde 14) tırmandı.. 10 Mart’ta 20 bini, 5 Nisan’da 23 bini, 7 Nisan’da 40 bini gördü. Bu arada banka faizleri yüzde 1000'e yükseldi
1993'de kişi başına 3 bin 056 dolar olan milli gelir, 1994'de 2 bin 161 dolara indi. 5 Nisan 1994 kararları, krize ilaç olmayınca kişi başına milli gelir ancak 1997 yılında 3 bin 48 dolara çıkabildi. Geçen sürede kişi başına kayıp, 1283 doları buldu.
Ülke ekonomisinde tamiri imkansız yaratan bu acı reçeteler sonunda banka ve şirket iflasları,iş yerlerinin kepenk indirmesi,yuvaların yıkılması ve intiharlar bir kara bulut gibi Türkiye'nin üzerini kapladı.
O yıllarda banka faizleri yüksek olduğundan dolayı halk eşinden ,dostundan döviz alarak borçlanıyordu.Çevremde araba -ev alabilmek için dolar,mark alan insanlar yaşamlarının en acı ekonomik döviz darbesini yaşadılar.4000 dolar borç alan bir yakınım parayı TL’ye çevirirken 60 milyon almış,fakat 2 hafta sonra bu parayı verirken 160 milyon TL vermek zorunda kalmıştır.Birçok insanın hayalleri ve geleceği bu yüzden yok oldu.
Yaşanan ekonomik kriz ve daha sonra alınan 5 Nisan 1994 kararları sonucu özellikle döviz borcu yüksek olan bankalardan Marmara Bark, TYT Bank, Impex Bank’ın faaliyetleri durdurulmuştur.
TMSF tarafından "çok gizli" ibaresiyle TBMM'ye sunulan raporda 1994-2005 döneminde batan bankaların maliyeti 31,4 milyar dolar oldu.
Yeni nesil ,5 Nisan kabus günlerini yaşamadı.Yaşayanlar ise halen etkisinden kurtulamıyor. Özellikle döviz karşılığı borçlanan insanımız; her 5 Nisan geldiğinde dehşet günlerini hatırlar, acı bir tebessümle geçmişe gider...
